Luxtorpeda na żywo w Trójce

Wiedziałem że jakiś koncert Luxów w Studiu Agnieszki Osieckiej ma się odbyć. Wiedziałem, ale jakoś nie myślałem żeby tam być. Tam jakieś małe koncerty są, mała sala, biletów brak, no przecież tam się nie da być. Przypomniało mi się za późno. Jak zwykle. Kilka rozmów i słowa które usłyszałem „musisz tam być”, przekonały mnie ostatecznie. Cud się dokonał (cud nawet ma swoje imię) i wiedziałem że mogę jechać. Me nazwisko pojawiło się na liście.

Podróż pociągiem nie należała do jakoś super udanych ale punktualnie zameldowałem na Myśliwieckiej. Znajome twarze, rozmowy, w końcu wejście. Poczułem się jak superterrorysta, prześwietlili mnie dokładnie i … aparat fotograficzny ujrzał depozyt. Nawet rozmowa z Kierownikiem Imprezy nic nie dała. Koncert rozpoczynał się za chwilę… nic nie da się zrobić. Smutek. Trudno, myślę, skupię się na słuchaniu.

20:05 . Luxtorpeda podłącza instrumenty na scenę wchodzi jakiś mały człowiek. Gdy tylko się odezwał zamarłem. O rany… to jest Piotr Baron ??? Zatkało mnie. Coś tam posłodził chłopakom i się zaczęło. Głośno. Oj głośno. Mambałaga na pierwszy ogień. Chaos totalny. Chaos był z każdą minutą coraz mniejszy. Głośno było nadal. Jak dla mnie, za głośno. Ale… cóż. Taki urok tego typu koncertów. Chłopaki zestresowani. Było to widać. Wiedzieli że na żywo słucha ich jakaś kosmiczna ilość słuchaczy. Stres się skończył wraz z godziną 21:00. Autystyczny na koniec transmisji był świetnym wyborem. Wystraszyłem się że to będzie koniec. Na szczęście nie. Skończyła się transmisja na żywo, dla nas Luxtorpeda grała dalej. Dopiero teraz zaczął się prawdziwy koncert. Stres minął muza się rozkręciła. Świetne wykonie Mowy Trawy wbiło mnie w fotel. Już nie było mi za głośno.

Koncert skończył się o 21:30. Potem były nocne polaków rozmowy, troszkę imprezowania a rano powrót do domu. Podróż przebiegła mi Warsowo 😉 To była udana niedziela.

setlista: